Eğitimle ilgili düşlerinizi bizimle paylaşmak istemez misiniz? Yoksa onlar kimseyle paylaşamayacağınız kadar özel mi? Eğer öyleyse, hiç bir zaman gerçek olamayacaklar, demek... Yalnızca paylaşılan düşler gerçekleşebilir oysa.

Haydi gelin, yeniden başlayalım her şeye. Hayal edilebilir bir dünyayı birlikte kuralım.

Siz halinizden memnun musunuz yoksa?

“Aydınlanma, insanın kendi suçu ile düşmüş olduğu bir ergin olmama durumundan kurtulmasıdır. Bu ergin olmayış durumu ise, insanın kendi aklını bir başkasının kılavuzluğuna başvurmaksızın kullanamayışıdır. İşte bu ergin olmayışa insan kendi suçu ile düşmüştür; bunun nedeninin de aklın kendisinde değil, fakat aklını başkasının kılavuzluğu ve yardımı olmaksızın kullanmak kararlılığını ve yürekliliğini gösteremeyen insanda aramalıdır. Aklını kendin kullanmak cesaretini göster! Sözü imdi Aydınlanma’nın parolası olmaktadır.

... Benim yerime düşünen bir kitabım, vicdanımın yerini tutan bir din adamım, perhizim ile ilgilenerek sağlığım için karar veren bir doktorum oldu mu, zahmete katlanmama hiç gerek kalmaz artık. Para harcayabildiğim sürece düşünüp düşünmemem de pek o kadar önemli değildir; bu sıkıcı ve yorucu işten başkaları beni kurtaracaktır çünkü. Başkalarının denetim ve yönetim işlerini lütfen üzerlerine almış bulunan gözeticiler, insanların çoğunun ergin olmaya doğru bir adım atmayı sıkıntılı ve hatta tehlikeli bulmaları için gerekeni yapmaktan geri kalmazlar. Önlerine kattıkları hayvanlarını önce sersemleştirip aptallaştırdıktan sonra, bu sessiz yaratıkların kapatıldıkları yerden dışarı çıkmalarını kesinlikle yasaklarlar; sonra da onlara, kendi kendilerine yürümeye kalkışırlarsa başlarına ne gibi tehlikelerin geleceğini bir bir gösterirler. Oysa, onların kendi başlarına hareket etmelerinden doğabilecek böyle bir tehlike gerçekten büyük sayılmaz; çünkü bir kaç düşüşten sonra bunu göze alanlar sonunda yürümeyi öğreneceklerdir.” (Immanuel Kant/ “Aydınlanma Nedir?” Sorusuna Yanıt/Çev. Nejat Bozkurt/Remzi Kitabevi)

Bertrand Russell

“İnsanın kendindeki tüm bireylik, sahip olduğu ve olabileceği bütün başka ilgiler ve erekleri bir yana atarak damarlarındaki bütün istekle kendini bir konuya adadığı, bu erekte bütün gerekseme ve güçlerini yoğunlaştırdığı zamanki ilgisine ‘tutku’ adını verecek olursak, o zaman dünyada hiç bir yüce şeyin, tutku olmaksızın meydana getirilmemiş olduğunu söylememiz gerekir.” (Tarihte Akıl/Çev.Önay Sözer/Kabalcı y.)